نکاتی برای توجه والدین و معلمان

1- نسبت به مدرسه برداشت مثبتی داشته باشید.
وقتی پدر می گوید : من همیشه به مدرسه علاقه مند بوده ام ، مطالبی که در مدرسه یاد گرفته ام در فهمیدن مسائل مربوطه ، زندگی و کارم کمک زیادی به من کردند ؛ غیرمستقیم به فرزندان نوجوان خود کمک می کند تا احساس مثبتی نسبت به مدرسه کسب کنند .

زمانی که مادر می گوید : بگذار مسائل و تکالیف درسی تو را ببینم ، ‌شاید در فهم سئوالات بتوانم کمک کنم . چیزی بیش از کمک به نوجوان عرضه می کند .او در حقیقت می گوید : این مهم است که تو باید خودت آن را انجام بدهی ،‌ لیکن من کمک خواهم کرد تا کاری را که باید انجام دهی ، خوب بفهمی .

2- نوجوانان را در بحث های خانوادگی شرکت دهید
خانه ای که در آن والدین و نوجوانان فرصت بیان نظرات خویش را نسبت به اشیاء و موضوعات مورد علاقه خود داشته باشند فرصت مناسبی برای یادگیری به نوجوانان می دهد که هیچ مدرسه ای نمی تواند با آن برابری کند ، نوجوانان از گفتگوهای سرغذا ، بیش از تمام مدت روز در مدرسه چیز یاد می گیرند .

3- فرزند خود را در مسیر موفقیت قرار دهید.
نوجوانان نیز مانند بزرگسالان ، ‌در اثر موفقیت های متناوب به موفقیت خو می گیرند . آنها به خود اطمینان پیدا کرده و از خویشتن انتظار موفقیت دارند . این گونه کودکان در مدرسه موفق و در خانه شاد و مسرور هستند . شکست نیز شکست های بعدی را به دنبال دارد .

نوجوانان به موفقیت های روزانه احتیاج دارند . آنها باید آگاهی یابند که والدینشان از موفقیت آنها اطلاع حاصل کرده و به وجودشان افتخارمی کنند . والدین باید به نوجوانان بفهمانند که موفقیت یک رویای دور و غیر قابل دسترسی نیست . بلکه موفقیت در زمان حال هم موجود و ممکن است .
4- تمرکز حواس
نوجوانان باید حواس خود را متمرکز کنند . هر بار که نوجوان به تلاش خود برای یافتن پاسخ ادامه دهد توانایی او فزونی می یابد . یعنی به تفکر مداوم و اصرار در تفکر عادت می کند .
والدین باید نوجوانان خود را به این روش تشویق کنند که هنگام کار ، به کار و هنگام بازی به بازی کردن بپردازند . این روش برای زندگی روش خوبی است .

5- ترس از شکست را کاهش دهید.
وقتی به نوجوان مسئولیت خیلی زیاد بدهید ، نگرانی او گسترش می یابد . اگر مسئولیت خواسته شده از نوجوان بسیار اندک باشد ، نوجوان وابسته و تابع بار می آید . بین این دو یک محوطه وسیع و پهناوری وجود داردکه نوجوانان در آن شاد ، موفق و آرام می باشند . این همان روابطی است که والدین باید برای دست یافتن به آن کوشش کنند .
والدین در اعمال کنترل و انضباط باید تا جایی پیش روند که نوجوانان اخذ تصمیم را فرا بگیریند . همزمان با این ، نوجوانان باید مسئولیت تمیزی ، نظافت و نگهداری از اطاق وسائل شخصی خویش را به عهده بگیرند .

6-  کمک کنید تا فرزندان شما مرکز توجه خود را گسترش دهند.
انسان هر چه بیشتر بداند ، نیازمندی و گرایش او به دانستن بیشتر می شود . تکمیل الگوی ادراک و تفاهم در مغز ، سبب کسب لذت شادی می شود . هر چه دامنه دانش بیشتر باشد ، ‌زمینه های زیادتری را می توان به آن اضافه نمود . وقتی فرزند شما عقاید و نظریات را به زبان خودبیان می کند ، او آنها را به الگوی تفکر خود تبدیل می نماید .

7-  استعدادهای ویژه را تشویق کنید.
اگر نوجوانان به هنر علاقمند است و تقریباً همه وقت خود را صرف آن می کند ، یا عاشق آثار هنری بوده و خود به خلق آثار هنری می پردازد ، تمام این علائق و فعالیت ها مفید هستند . البته تا جایی که به نمرات مدرسه و توانایی تحصیلی اش لطمه ای وارد نشود . در غیر این صورت والدین باید دست به اقدام بزنند .
برای یک دختر و پسر جوان این امکان وجود دارد که شانس موفقیت خود را در پی کسب چنین تجربه هایی از دست بدهند . نگذارید که این اتفاق برای فرزندان شما پیش بیاید .
اگر والدین سعی نکنند علاقه ای را که نوجوان قبلاً داشته از بین ببرند ، بیشتر موفق خواهد شد . بگذارید که او علاقه ، خود را حفظ کند و در همان موقع او را تشویق کنید تا به موضوعات دیگر نیز علاقه مند گردد . مخصوصاً به موضوعات درس مدرسه .

8-  خلاقیت و کنجکاوی را تشویق کنید.
نوجوانان گرایش و میل پایدار و خاموش نشدنی برای خلاقیت ، ساختن و اکتشاف دارند . کنجکاوی وخلاقیت در وجود آنها نهفته است و رشد طبیعی آنها بدون وجود این عوامل و خصوصیات دچار وقفه می گردد .
وقتی نوجوان تصویر عجیب و غریبی به مادر خود نشان می دهد ،‌ مادر می گوید : عجب تصویر قشنگی ! راجع به این برایم صحبت کن . این مادر هرگز این اشتباه را نمی کند که بگوید :‌تو یک اسب کشیده ای در صورتی که ممکن است منظور نوجوان تصویرکشتی بوده باشد .
اگر والدین این اشتباهات را تکرار کنند ، ممکن است نوجوان سعی خود را در ترسیم نقاشی کنار گذاشته و یا نتیجه کوشش های هنری خود را دیگر به مادر نشان ندهد .

9- طریقه برقراری ارتباط را به نوجوان خود یاد دهید.
نوجوانان نیاز دارند تا در به هم پیوستن نظریات ، نیازمندی ها و افکارشان و بیان آنها به صورت کلامی ، ‌تمرین کنند .

خواندن کتاب ، نوجوان را کمک می کند تا لغت های جدیدتری یاد بگیرد و مطالب و اهداف خود را بهتر بازگو کند . در گوش دادن داستان بی پایان نوجوان صبر و حوصله نشان دهید. این همان طریقی است که نوجوان لغات تازه را یاد می گیرد . زیاد به او تذکر ندهید ( مطالب را در دهان او بگذارید ) . نوجوان باید یاد بگیرد که در صورت لزوم شخصاً مطالب خود را بیان نماید .

10- بهترین کمک را می توانید از آموزگاران بگیرید.
نزدیکترین مرجع استفاده از افراد متخصص برای حل مشکلات یادگیری دانش آموزان ، ‌آموزگاران و مشاورانی هستند که در مدرسه با فرزند شما کار می کنند . با کمی نقشه و پیش بینی ، این امکان را به دست خواهید آورد که بهترین کمک را از آنان بگیرید . در این راه منتظر پیش آمدن مشکل نشوید.

11-  والدین در مسئولیت شریک هستند.
در اکثر موارد همکاری در تشریک مساعی پدر و مادر است ، که دانش آموزان موفق به وجود می آورد .
گاهی یک پدر ترقی خواه ، ‌مادر قدرتمند ، ‌عمو یا دائی فهمیده و یا حتی یک همسایه و دوست می تواند آتش اشتیاق ، موفقیت های تحصیلی و آموزشی را در کودکان شعله ور سازد .
در این راه محیط خوبی برای مطالعه به وجود آورید . ‌تشویق ، پشتیبانی ،‌ پیشنهاد و پاسخ به سئوالات ، اقداماتی هستند که نباید فراموش شوند.

1-  روحیه دینی و ایمان مذهبی را در کودکان و نوجوانان تقویت کنید.
2-  سعی کنید در برخورد با کودکان و نوجوانان، توانمندی های آنها را مورد نظر قرار دهید، نه ناتوانی ها را.
3- زمینه کسب تجربه های خوشایند از فعالیت های مستقل و آزاد را برای آنها فراهم کنید.
4- تجربه های موفقیت آمیز آنان را افزایش دهید.
 5- قدرت تحمّل کودکان و نوجوانان را برای مواجه شدن با ناکامی های احتمالی افزایش دهید.
6-  رفتار مصمّم و مطمئن و در عین حال مطلوب کودکان و نوجوانان را تقویت کنید.
7- کودکان و نوجوانان را در کنترل احساسات و عواطف خود یاری دهید.
8- مهارتهای اجتماعی کودکان و نوجوانان کمرو و فاقد اعتماد به نفس را افزایش دهید.
9- آنان را با الگوهای رفتاری مطلوب آشنا کنید.
10- از انجام هر گونه رفتار تنبیهی و تحقیرآمیز درباره ی دانش آموزان خودداری کنید.
11-  از مقایسه کردن دانش آموزان بپرهیزید و تفاوتهای فردی را مورد نظر قرار دهید.
12- در برخورد با کودکان و نوجوانان، ملایم و منطقی باشید.

13- اجازه ابراز وجود را به دانش آموزان خویش بدهید و به نظریات آنها احترام بگذارید.
14-  نظریات خویش را به دانش آموزان تحمیل نکنید و آنها را به صورت ساده و عینی، قابل لمس و درک برای آنان توضیح دهید.
15-  به دانش آموزان درحد توانایی هایش مسئولیت بدهید.
16-  در انجام کارهای روزانه، آنها را هدایت، ارشاد و تشویق کنید.
17-  به آنها در حد لزوم اجازه فعالیّت و بازی دهید.
18- در برخورد با آنان حالت پذیرندگی، و نه طردکنندگی داشته باشید.
19- از وابسته کردن بیش از حد دانش آموزان به خودتان بپرهیزید.
20- آنها را هیچ گاه با موضوعات خرافی نترسانید.
21- بین دانش آموزان تبعیض قائل نشوید و با آنان یکسان رفتار کنید.
22- هر چه که آنها می خواهند به راحتی و سریع در اختیار شان نگذارید، به او فرصت دهید تا ارزش به دست آوردن و لذّت استحقاق داشتن را درک کند.
23- نسبت به احساسات و عواطف کودکان یا نوجوانان خود، بی تفاوت نباشید، آنها را به گرمی بپذیرید و تا حد امکان آنها را یاری کنید
تاریخ ارسال پست: دو شنبه 15 آبان 1391 ساعت: 10:9
برچسب ها : راههای برخورد با کودک ,نوجوان, دانش آموز- نحوه برخورد با فرزندان,